เรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา

เด็กคนหนึ่งที่โตมาพร้อมกับความฝัน

แต่เส้นทางชีวิตของเขานั้นไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เขาคิด

เด็กที่ต้องคอยรับฟังการทะเลาะกันของพ่อแม่

เด็กที่ต้องเป็นภาชนะรองรับอารมณ์ของพ่อและแม่หลังจากการทะเลาะจบลง

จนเคยคิดอยากหายไปจากโลกใบนี้ตั้งแต่ตอนอายุเพียง7ขวบ

หลังจากนั้นเหตุการได้จบลง

เด็กน้อยได้มีโอกาศเดิมตามความฝันของเขาอีกครั้ง

เขาได้เพียรพยายามตั้งใจเรียนในสาขาวิชาที่จำเป็นกับ การทำให้ความฝันของเขาเป็นจริง

จนกระทั่งจบป.6

พ่อแม่ผู้ปกครองต้องการให้เขาเข้าเรียนในแผนเรียนพิเศษ(แผนภาษาอังกฤษหรือที่เรียกว่า

อิงลิชโปรแกรม)

จึงได้ส่งให้เขาเรียนในสาขาวิชาภาษาต่างประเทศ และให้เขาอยู่กับการเรียนภาษาตลอดเวลา

เมื่อนั้นเด็กคนนั้นได้รู้ทันทีว่า

ความฝันของเขาคงจะจบลงเพียงแค่นี้

เมื่อความเครียดเข้ามาจากการที่ต้องเรียนในสาขาวิชาที่ไม่ถนัด

จึงทำให้จากเด็กที่เรียนได้คะแนนดีมาโดยตลอดได้มีคะแนนตกต่ำลง

จนทำให้พ่อแม่ผู้ปกครองรู้สึกโกรธ และได้ลงโทษเด็กคนนั้นโดนให้อยู่กับการเรียนแบบชนิดที่เรียกว่า

หนักหน่วงจนตัวเด็กรับไม่ได้ อยู่แบบนี้เป็นเวลานาน

เด็กได้รับความเครียดจากการที่ต้องเรียนอยู่ตลอดเวลา ไม่ได้ไปวิ่งเล่นเหมือนเด็กคนอื่น

ยังบวกกับความเครียดที่บ้าน

ที่ต้องอยู่ห่างไกลจากพ่อแม่

ที่ต้องทนอยู่กับคนเอาแต่ใจขี้โมโหและไร้เหตุผล

ไม่มีใครคอยให้คำปรึกษา

ต้องทนเครียดอยู่ทุกวันแบบที่ไม่สามารถโต้กลับหรือแก้ตัวได้

จนความเครียดได้สะสมมากขึ้นเรื่อยๆจนพร้อมจะล้นออกมาได้ทุกเมื่อ

ที่ได้รับแรงกระตุ้นเพียงและน้อยจากคนที่เท่าเทียมกันหรือด้อยกว่า

และต้องคอยรับความเครียดอยู่ตลอดเวลาจนเป็นระยะเวลามาถึง3ปีด้วยกันแล้ว

จากสิ่งทั้งหมดนี้ทำให้เด็กคนนี้คิดสั้นอยู่ตลอดเวลา

จนวันใดวันหนึ่ง

สิ่งที่อยู่ในบทความนี้

อาจจะไปอยู่ในจดหมายลาตายของเด็กคนนี้ก็เป็นได้

บางท่านที่กำลังอ่านอยู่อาจจะเป็นพ่อคนแม่คนแล้ว

แต่ท่านอย่าเพิ่งคิดว่าลูกของท่านคงไม่คิดหรือรู้สึกอะไรแบบนี้

เพราะลึกๆภายในจิตใจของเขา

อาจจะเป็นตามเด็กในบทความนี้ก็เป็นได้

ขอให้ท่านจงเปิดใจคุยกับบุตรของท่าน

อย่าให้เขาพูดแบบกล้าๆกลัวๆว่าจะพูดดีหรือไม่พูดดี

อย่าให้เขาเป็นเช่นเดียวกับเด็กในบทความนี้

สำหรับท่านอื่นที่อายุอยู่ในช่วยมัธยมต้น

ซึ่งเป็นอายุช่วงเดียวกันเด็กในบทความต่อไปนี้ในปัจจุบัน

อาจจะมีความทุกข์คล้ายๆกับความทุกข์ของเด็กคนนี้

หรือบางคนอาจจะทุกข์น้อยกว่า

แต่ขอให้คิดอยู่เสมอว่า

หนึ่งชีวิตที่เกิดมานั้นเราได้มาอย่างยากลำบาก

ถึงทางเดินของชีวิตจะเต็มไปด้วยภัยอันตราย

แต่จงก้าวต่อไปด้วยจิตใจที่แน่วแน่และเข้มแข็ง

ขออย่าลดละความพยายาม

ถ้าท่านทำเต็มที่เต็มความสามารถของท่านแล้ว ขออวยพรให้ท่านโชคดี